روزگار

برف که آب می‌شود

دلم کباب می‌شود

برای آن همه

سپیدیِ صداقتِ لگد شده

به پای ظلم

روزگار

آذر 94

به‌نظرم روزگار بی‌حساب و کتاب‌تر از این‌حرفاست که بخوایم ناامید باشم یا امیدوار به عقوبت.

به عقوبت و جزای کار رسیدن، معنایی است که ما می‌سازیم تا آرام شویم وگرنه ما در دنیا کوچکتر از آنیم که حتی «هیچ» فرض شویم.