گزارشی از موزه موسیقی ایران
همقَدَم شدن با نواهای آشنا و نوازش سرِ زلف سازها از آن تجربههایی است که فقط در «موزه موسیقی ایران» میتوان سراغش را گرفت. جایی که نفیسترین سازها و کمیابترین نغمهها را در خود جای داده تا مکانی باشد برای گردهم آمدن اهالی موسیقی.موزه موسیقی ایران در باغِ 3650متری «سیروس سَمراد» خانه دارد. سمرادِ کارخانهدار، سال 1351بخشی از باغ نمازی تجریش را خرید و قصری 1400متری وسط باغ برای خودش ساخت. مهندس سمراد که از ایران میرود، بنیاد مستضعفان این ملک را مصادره میکند و سپس به شهرداری میدهد. سال 72سیدمحمد بهشتی، مرتضی کاظمی و علی مرادخانی، سه نفر از مدیران فرهنگی وقت، طرح تاسیس این موزه را تهیه میکنند و دو سال بعد اجرای این طرح آغاز میشود. ولی گشایش رسمی و آغاز بهکار موزه تا 22آبان سال 88طول میکشد.
ادامه این گزارش را اگر دوست داشتید اینجا بخوانید