شاخ‌های فرهنگ زرد

آیا شاخ‌ها و سلبریتی‌های اینستاگرام مرجعیت اجتماعی دارند و رفتارهای‌شان در حال نابودی فرهنگ ایرانی است؟

انتقاد عالمانه از سطحی بودن اینستاگرام شبیه این است که با خودمان کتاب ببریم ورزشگاه و وسط بازی دربی شروع کنیم به خواندن و مدام در آن هیاهو داد بزنیم: «ساکت! دارم کتاب می‌خوانم.» در واقع تصوری اشتباه است اگر فکر کنیم فرهنگ عامه پیش از این عمیق بوده و حالا ابزارهای ارتباطی چون شبکه اجتماعی اینستاگرام آن را به دره سطحی بودن و ابتذال کشانده است. نوک پیکان انتقادها به شاخ‌ها و برخی سلبریتی‌هاست که معمولاً هنری جز رکیک بودن ندارند. در این مطلب درباره اینکه اینستاگرام با فرهنگ روزمره چه می‌کند بحث می‌کنیم. اینکه آیا سلبریتی‌ها به پشتوانه فالوئرهای خویش برای فرهنگ اصیل ما شاخ شده‌اند؟

تلخک‌های ترش‌رو

فضای سردرگم رسانه‌ای در ایران میدان مناسبی برای رشد اوباش مجازی است که باید اصلاح شود

هرچند که موضوع اوباش اینترنتی یا ترول‌ها، تنها محدود به فضای مجازی ایران نیست و کل دنیا با آن دست به گریبان است، ولی شاید بتوان گفت در فضای سردرگم رسانه‌ای امروز ایران هیاهویِ گنگ جای اطلاع‌رسانی را گرفته. به همین دلیل کسی می‌تواند موثر عمل کند که بلندگوی قوی‌تری داشته باشد.

ممکن است به همین دلیل باشد که هنوز برخی رسانه را با بلندگو اشتباه می‌گیرند و فکر می‌کنند هرچه بلندتر داد بزنند و وقیحانه‌تر دروغ بگویند و هیاهو کنند در میدان جنگ رسانه موفق‌ترند. غافل از اینکه یکی از محصولات چنین جنگی رشد و پرورش اوباش اینترنتی است. نکته اینجاست که این مردم‌آزارهای اینترنتی به شکل ذاتی این‌کاره نیستند، بلکه گاهی واکنش‌های ماست که از منتقدان آرام، اوباشی رکیک مِی‌سازد. در این مطلب ابتدا می‌گوییم ترول‌ها چه کسانی هستند، انواع‌ آن را مشخص می‌کنیم و سپس می‌گوییم که چه‌طور می‌توان با این اوباش اینترنتی مقابله کرد.

عکسِ بِفروش

10پیشنهاد برای آنها که می‌خواهند تصویر آگهی‌شان مشتری‌ را به خرید ترغیب کند.

 اشاره:‌ تصویر، جزو جدایی‌ناپذیر آگهی‌های امروز است. به همین خاطر شناخت از ویژگی‌ها و رمز و رازهای تاثیر بیشتر آن می‌تواند واسطه فروش بیشتر باشد. هر چند کیفیت محصول است که به مشتری می‌گوید باز هم از ما خرید کند یا نه‌ ولی ما برای بار اول سراغ محصولاتی می‌رویم که تصویر مطلوبی از آن در ذهن داشته باشیم. به همین دلیل باید بدانیم که بیشتر  از چه عکس‌هایی استفاده کنیم. در ادامه 10 پیشنهاد برای ساختن عکس‌هایی موثرتر و جذاب‌تر مطرح کرده‌ایم.

جامه دیجیتال بر تن بازار

دگردیسی دیجیتال، آینده‌ای را ترسیم می‌کند که خرید در آن آسان و با اطمینان است

اشاره: اکونومیست اردیبهشت امسال اعلام کرد ‌ در چند ماهه نخست سال 2017 شرکت‌هایی چون گوگل، آمازون، اپل، مایکروسافت و فیسبوک روی هم 25 میلیارد دلار سود خالص داشته‌اند. به همین دلیل این مجله مدعی شد ارزشمندترین منابع دنیا دیگر نفت نیست بلکه «داده» (Data) است. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند ‌ سال 2020 مجموع داده‌های موجود در سراسر جهان به ۴۴ تریلیون گیگابایت برسد؛ یعنی 10 برابر بیشتر از سال 2013. به همین دلیل است که یکی از بحث‌های مهم روز به «اینترنت چیزها» مربوط می‌شود. چرا که داده‌ها به زودی تمامی زندگی اطراف ما را به هم وصل می‌کنند.

در این دنیای پر از داده‌ها و اعداد وضعیت کسب‌ و کار چگونه خواهد بود؟ مسلما داده‌ها رابطه میان خریدار و فروشنده را بیش از پیش تسهیل می‌کنند‌ اما این روند چه تبعاتی دارد و شرکت‌ها باید چگونه به اقیانوس دیجیتالی شدن بازار پا بگذارند؟

رسم روتوش

رسانه‌ها چگونه چهره‌های سیاسی را بر عرش محبوبیت می‌نشانند و بر فرش ذلت می‌کوبند؟

 
بگذارید کمی اغراق‌گونه بگویم که کار رسانه‌ها در عرصه سیاست شبیه روتوش کردن عکس است. اما مشکل اینجاست که در سیاست ایران هر چه‌قدر هم چهره فرد را رنگ و لعاب بدهیم، منظره پشت عکس چنان بی‌سر و سامان و بهم ریخته است که در عمل سوژه اصلی را متاثر می‌کند. اینجاست که همه سرگرم منظره پشتی می‌شوند و گاهی حتی به سوژه اصلی می‌گویند برو کنار شاید تو عامل مناظر پشت خودی. به همین خاطر نمی‌توان به‌ این راحتی‌ها از راه‌های کسب محبوبیت برای یک سیاستمدار در ایران حرف زد. چون ممکن است تمامی نکات را رعایت کنید، ولی سر آخر منفور شوید.