روزگار
شنبه, ۲۱ آذر ۱۳۹۴، ۱۱:۳۸ ق.ظ
برف که آب می‌شود
دلم کباب می‌شود
برای آن همه
سپیدیِ صداقتِ لگد شده
به پای ظلم
روزگار
آذر 94
به‌نظرم روزگار بی‌حساب و کتاب‌تر از این‌حرفاست که بخوایم ناامید باشم یا امیدوار به عقوبت.
به عقوبت و جزای کار رسیدن، معنایی است که ما می‌سازیم تا آرام شویم وگرنه ما در دنیا کوچکتر از آنیم که حتی «هیچ» فرض شویم.
