بی‌حوصله

پست پیشین خیلی دپ بود. البته من همچنان ناراحتم. پست پیشین را که می‌خوانم ناراحت‌تر هم می‌شوم. این را فقط نوشتم که کمتر به آن توجه کنم.

چه خوب است که کسی اینجا را نمی‌خواند. این جمله تکراری را هزاران بار دیگر هم می‌گویم؛ چون حوصله خودسانسوری ندارم.

خواستم از بی‌اخلاقی رسانه‌ای برنامه جواب در شبکه من و تو بنویسم، حالش را ندارم. این روزها واقعا بیش از همیشه به مرگ می‌اندیشم و بیش از همیشه خود را آماده گذشتن می‌بینم. حوصله ندارم. فکر می‌کنم افسردگی گرفته‌ام کمی...